polka (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈpɔlka], AS: [polka]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) choreogr. czeski taniec ludowy w metrum 2/4; zob. też polka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik polka polki dopełniacz polki polek celownik polce polkom biernik polkę polki narzędnik polką polkami miejscownik polce polkach wołacz polko polki - przykłady:
- (1.1) Tańczyliśmy polkę aż do omdlenia nóg.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) polka galopka • polka mazurka
- synonimy:
- (1.1) gw. sioty
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. poleczka
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- czes. pulka[1][2] / czes. polka[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) polka
- baskijski: (1.1) polka
- białoruski: (1.1) полька ż
- hiszpański: (1.1) polca ż
- interlingua: (1.1) polka
- nowogrecki: (1.1) πόλκα ż
- rosyjski: (1.1) полька ż
- slovio: (1.1) polka, polkatanc
- słowacki: (1.1) polka ż
- ukraiński: (1.1) полька ż
- węgierski: (1.1) polka
- źródła:
- ↑ Hasło „polka” w: Ewa Jędrzejko, Małgorzata Kita, Słownik wyrazów obcego pochodzenia, „Ex Libris” – Galeria Polskiej Książki, Warszawa 1999, ISBN 83-87071-18-8, s. 464.
- ↑ Janusz Ekiert, Czy wiesz? Zagadki muzyczne, Warszawa 1995, wyd. Alfa, s. 170.
- ↑ Hasło „polka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
polka (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) choreogr. polka
czasownik
polka (język baskijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) choreogr. polka[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „polka” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
polka (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) choreogr. polka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik polka polky dopełniacz polky polek celownik polce polkám biernik polku polky wołacz polko polky miejscownik polce polkách narzędnik polkou polkami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
polka (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) choreogr. polka
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
- źródła:
polka (slovio)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- полка
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
polka (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) choreogr. polka[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. polkový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
polka (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.