pokłócić (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈkwuʨ̑iʨ̑], AS: [poku̯ućić], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. kłócić)

(1.1) doprowadzić kogoś do kłótni

czasownik zwrotny dokonany pokłócić się (ndk. kłócić się)

(2.1) być w stanie kłótni z kimś

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		pokłócić
czas przyszły prosty		pokłócę	pokłócisz	pokłóci	pokłócimy	pokłócicie	pokłócą
czas przeszły	m	pokłóciłem	pokłóciłeś	pokłócił	pokłóciliśmy	pokłóciliście	pokłócili
	ż	pokłóciłam	pokłóciłaś	pokłóciła	pokłóciłyśmy	pokłóciłyście	pokłóciły
	n	pokłóciłom	pokłóciłoś	pokłóciło
tryb rozkazujący		niech pokłócę	pokłóć	niech pokłóci	pokłóćmy	pokłóćcie	niech pokłócą
pozostałe formy czas zaprzeszły m pokłóciłem był pokłóciłeś był pokłócił był pokłóciliśmy byli pokłóciliście byli pokłócili byli ż pokłóciłam była pokłóciłaś była pokłóciła była pokłóciłyśmy były pokłóciłyście były pokłóciły były n pokłóciłom było pokłóciłoś było pokłóciło było forma bezosobowa czasu przeszłego pokłócono tryb przypuszczający m pokłóciłbym, byłbym pokłócił pokłóciłbyś, byłbyś pokłócił pokłóciłby, byłby pokłócił pokłócilibyśmy, bylibyśmy pokłócili pokłócilibyście, bylibyście pokłócili pokłóciliby, byliby pokłócili ż pokłóciłabym, byłabym pokłóciła pokłóciłabyś, byłabyś pokłóciła pokłóciłaby, byłaby pokłóciła pokłóciłybyśmy, byłybyśmy pokłóciły pokłóciłybyście, byłybyście pokłóciły pokłóciłyby, byłyby pokłóciły n pokłóciłobym, byłobym pokłóciło pokłóciłobyś, byłobyś pokłóciło pokłóciłoby, byłoby pokłóciło imiesłów przymiotnikowy przeszły m pokłócony, niepokłócony pokłóceni, niepokłóceni ż pokłócona, niepokłócona pokłócone, niepokłócone n pokłócone, niepokłócone imiesłów przysłówkowy uprzedni pokłóciwszy rzeczownik odczasownikowy pokłócenie, niepokłócenie

(2.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		pokłócić się
czas przyszły prosty		pokłócę się	pokłócisz się	pokłóci się	pokłócimy się	pokłócicie się	pokłócą się
czas przeszły	m	pokłóciłem się	pokłóciłeś się	pokłócił się	pokłóciliśmy się	pokłóciliście się	pokłócili się
	ż	pokłóciłam się	pokłóciłaś się	pokłóciła się	pokłóciłyśmy się	pokłóciłyście się	pokłóciły się
	n	pokłóciłom się	pokłóciłoś się	pokłóciło się
tryb rozkazujący		niech się pokłócę	pokłóć się	niech się pokłóci	pokłóćmy się	pokłóćcie się	niech się pokłócą
pozostałe formy czas zaprzeszły m pokłóciłem się był pokłóciłeś się był pokłócił się był pokłóciliśmy się byli pokłóciliście się byli pokłócili się byli ż pokłóciłam się była pokłóciłaś się była pokłóciła się była pokłóciłyśmy się były pokłóciłyście się były pokłóciły się były n pokłóciłom się było pokłóciłoś się było pokłóciło się było forma bezosobowa czasu przeszłego pokłócono się tryb przypuszczający m pokłóciłbym się, byłbym się pokłócił pokłóciłbyś się, byłbyś się pokłócił pokłóciłby się, byłby się pokłócił pokłócilibyśmy się, bylibyśmy się pokłócili pokłócilibyście się, bylibyście się pokłócili pokłóciliby się, byliby się pokłócili ż pokłóciłabym się, byłabym się pokłóciła pokłóciłabyś się, byłabyś się pokłóciła pokłóciłaby się, byłaby się pokłóciła pokłóciłybyśmy się, byłybyśmy się pokłóciły pokłóciłybyście się, byłybyście się pokłóciły pokłóciłyby się, byłyby się pokłóciły n pokłóciłobym się, byłobym się pokłóciło pokłóciłobyś się, byłobyś się pokłóciło pokłóciłoby się, byłoby się pokłóciło imiesłów przysłówkowy uprzedni pokłóciwszy się rzeczownik odczasownikowy pokłócenie się, niepokłócenie się

przykłady:

(2.1) Przed samym wyjazdem pokłóciłem się z Pawłem o jakąś drobnostkę i wsiedliśmy do samolotu śmiertelnie na siebie obrażeni^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) skłócić, poróżnić

(2.1) posprzeczać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kłócić, skłócić

rzecz. skłócenie n, pokłócenie n, kłótnia

przym. kłótliwy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• ukraiński: (1.1) посвари́ти; (2.1) посвари́тися

źródła: