podżegacz (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która nakłania lub pobudza kogoś do zrobienia czegoś złego
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W poniedziałek nakazał wzmocnienie policji wtrudnychmiejscowościach i skierowanie tam funkcjonariuszy w cywilu, aby zidentyfikowali podżegaczy do zamieszek[2].
składnia:
(1.1) podżegacz do + D.
kolokacje:
(1.1) podżegacz wojenny
synonimy:
(1.1) pejor. judziciel, podjudzacz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. podżeganie n
forma żeńska podżegaczka ż
czas. podżegać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • francuski: (1.1) instigateur m
  • hiszpański: (1.1) instigador m, incitador m, provocador m
  • rosyjski: (1.1) подстрекатель m
  • ukraiński: (1.1) підбу́рювач m
  • węgierski: (1.1) felbujtó
  • włoski: (1.1) fomentatore m, incendiario m
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „podżegacz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. PAP, Płonące barykady, „Dziennik Polski”, 2005-11-03, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.