pobratym (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. członek tej samej grupy etnicznej
- (1.2) daw. dobry przyjaciel
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pobratym pobratymi / pobratymowie dopełniacz pobratyma pobratymów celownik pobratymowi pobratymom biernik pobratyma pobratymów narzędnik pobratymem pobratymami miejscownik pobratymie pobratymach wołacz pobratymie pobratymi / pobratymowie depr. M. i W. lm: (te) pobratymy[1] - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) krajan, pobratymiec, rodak
- (1.2) druh, pobratymiec, przyjaciel
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pobratymiec mos, pobratymstwo n
- przym. pobratymczy
- przysł. pobratymczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pobratymiec
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pobratymiec
- źródła:
- ↑
Hasło „pobratym” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.