playboy (język polski)
playboy (1.1)
- wymowa:
- (spolszczona) ‹plejboj›
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hedonista prowadzący łatwe życie, także oddający się uciechom seksualnym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik playboy playboye dopełniacz playboya playboyów celownik playboyowi playboyom biernik playboya playboyów narzędnik playboyem playboyami miejscownik playboyu playboyach wołacz playboy playboye depr. M. i W. lm: (te) playboye - przykłady:
- (1.1) Nie mówmy już więcej o tym playboyu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mężczyzna
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. playboy < ang. play + boy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) playboy
- bułgarski: (1.1) плейбой m
- czeski: (1.1) playboy m
- niemiecki: (1.1) Playboy m
- słowacki: (1.1) plejboj m, playboy m
- włoski: (1.1) playboy m
- źródła:
playboy (język angielski)
playboy (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
playboy (język czeski)
playboy (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
playboy (język włoski)
playboy (1.1)
- wymowa:
- IPA: /ˌplɛjˈbɔj/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: play•boy
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.