pies policyjny (język polski)

pies policyjny (1.1)

pies policyjny (1.1) w towarzystwie policjanta

wymowa:

IPA: [ˈpʲjɛs ˌpɔlʲiˈʦ̑ɨjnɨ], AS: [pʹi ̯es polʹicyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) pies wyszkolony do pracy z policją, m.in. wykrywający narkotyki, broń, materiały wybuchowe lub zaginione osoby

odmiana:

(1.1) związek zgody

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pies policyjny	psy policyjne
dopełniacz	psa policyjnego	psów policyjnych
celownik	psu policyjnemu	psom policyjnym
biernik	psa policyjnego	psy policyjne
narzędnik	psem policyjnym	psami policyjnymi
miejscownik	psie policyjnym	psach policyjnych
wołacz	psie policyjnym	psy policyjne

przykłady:

(1.1) Psy policyjne wykryły w pobliżu wielopoziomowego parkingu mikrobus wypełniony materiałami wybuchowymi^[1]

(1.1) Owczarek niemiecki to typowa rasa psa policyjnego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pies pracujący

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Rasy psów

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) police dog
• arabski: (1.1) كلب الشرطة ,كلب بوليسي
• arabski egipski: (1.1) كلب بوليسى
• baskijski: (1.1) polizia-txakur
• bośniacki: (1.1) policijski pas
• bułgarski: (1.1) полицейско куче
• duński: (1.1) politihund w
• fiński: (1.1) poliisikoira
• francuski: (1.1) chien policier m
• hiszpański: (1.1) perro policía m
• japoński: (1.1) 警察犬(けいさつけん)
• koreański: (1.1) 경찰견
• niderlandzki: (1.1) politiehond
• niemiecki: (1.1) Diensthund
• norweski (bokmål): (1.1) politihund, polititjenestehund
• nowogrecki: (1.1) λαγωνικό n της αστυνομίας
• serbski: (1.1) полицијски пас
• szwedzki: (1.1) polishund w
• tajski: (1.1) สุนัขตำรวจ

źródła: