pełniutki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɛwʲˈɲutʲci], AS: [peu̯ʹńutʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) zdrobn. od: pełny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik pełniutki pełniutka pełniutkie pełniutcy pełniutkie dopełniacz pełniutkiego pełniutkiej pełniutkiego pełniutkich celownik pełniutkiemu pełniutkiej pełniutkiemu pełniutkim biernik pełniutkiego pełniutki pełniutką pełniutkie pełniutkich pełniutkie narzędnik pełniutkim pełniutką pełniutkim pełniutkimi miejscownik pełniutkim pełniutkiej pełniutkim pełniutkich wołacz pełniutki pełniutka pełniutkie pełniutcy pełniutkie - przykłady:
- (1.1) Pełniutki rynek ludzi oklaskiwał w sobotę do późnych godzin wieczornych artystów występujących w wielkim estradowym show Magicznego Lata z Radiem w Nowym Sączu[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pełniuśki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pełność
- przym. pełniuśki, pełniuteńki, pełny
- przysł. pełno
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ (WCH), Lato z Sączem, „Dziennik Polski”, 18/07/2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.