paryżanin (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌparɨˈʒãɲĩn], AS: [paryžãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Paryża[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik paryżanin paryżanie dopełniacz paryżanina paryżan celownik paryżaninowi paryżanom biernik paryżanina paryżan narzędnik paryżaninem paryżanami miejscownik paryżaninie paryżanach wołacz paryżaninie paryżanie - przykłady:
- (1.1) Codziennie z usług miejskich środków transportu korzysta 7 milionów paryżan[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Paryż mrz
- forma żeńska paryżanka ż
- przym. paryski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Paryż + -anin
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Parisian
- arabski: (1.1) باريسي
- baskijski: (1.1) paristar
- białoruski: (1.1) парыжанін m
- chorwacki: (1.1) Parižanin m
- czeski: (1.1) Pařížan m
- esperanto: (1.1) parizano
- francuski: (1.1) Parisien m
- hiszpański: (1.1) parisino m, parisiense m
- kataloński: (1.1) parisenc m
- nowogrecki: (1.1) Παρισινός m, Παριζιάνος m
- rosyjski: (1.1) парижанин m
- słowacki: (1.1) Parížan m
- słoweński: (1.1) Parižan m
- ukraiński: (1.1) парижанин m
- włoski: (1.1) parigino m
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 13. - ↑ Marcin Frybes, Gazeta Wyborcza, 1992-11-18, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.