padło (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) książk. zob. padlina
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 3. os. n lp przesz. od paść
- (2.2) 3. os. n lp przesz. od padnąć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik padło padła dopełniacz padła padeł celownik padłu padłom biernik padło padła narzędnik padłem padłami miejscownik padle padłach wołacz padło padła - przykłady:
- (1.1) Na wiosnę jedną i drugą chłopi mieli zagarnąć obszar, przechodzący ich siły i możności, pozostawić go pustym, a położywszy się przy nim jak zły pies przy padle, warczeć głucho na widok każdego przechodnia[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. padlina ż
- czas. padać ndk., paść dk., padnąć dk.
- przym. padły
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. paść + -dło
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: padlina
- źródła:
- ↑ Zofia Kossak, Pożoga, 1922, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.