pacynka (język polski)
pacynka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [paˈʦ̑ɨ̃nka], AS: [pacỹnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) teatr. lalka nakładana na dłoń i poruszana palcami[1]; zob. też pacynka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pacynka pacynki dopełniacz pacynki pacynek celownik pacynce pacynkom biernik pacynkę pacynki narzędnik pacynką pacynkami miejscownik pacynce pacynkach wołacz pacynko pacynki - przykłady:
- (1.1) Zosia klaskała w ręce uszczęśliwiona widokiem podrygującej pacynki.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. pacynkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) hand puppet
- czeski: (1.1) maňásek m
- słowacki: (1.1) maňuška ż
- włoski: (1.1) burattino m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.