přítel (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) przyjaciel
- (1.2) chłopak, partner życiowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik přítel přátelé dopełniacz přítele přátel celownik příteli / přítelovi přátelům biernik přítele přátele wołacz příteli přátelé miejscownik příteli / přítelovi přátelích narzędnik přítelem přáteli - przykłady:
- (1.1) Pes – přítel člověka → Pies – przyjacielem człowieka
- (1.2) Tři roky jsem bydlela se svým přítelem. → Trzy lata mieszkałam ze swoim chłopakiem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kamarád
- (1.2) druh
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. přítelkyně, přátelství; zdrobn. přítelíček m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od prasł. *prijateljь
- zob. przyjaciel
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.