płukanie (język polski)
płukanie (1.1) złota
- wymowa:
- IPA: [pwuˈkãɲɛ], AS: [pu̯ukãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od płukać
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik płukanie płukania dopełniacz płukania płukań celownik płukaniu płukaniom biernik płukanie płukania narzędnik płukaniem płukaniami miejscownik płukaniu płukaniach wołacz płukanie płukania - przykłady:
- (1.1) Kupiłam nowy płyn do płukania.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) płyn do płukania • płukanie żołądka
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. płukać ndk.
- rzecz. płuczka ż, płukanka
- przym. płuczkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Do 1936 pisane płókanie. Pisownia obecna nieetymologiczna.[1]
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) rinçage m, lavage m
- hiszpański: (1.1) aclarado m, lavado m, enjuague m
- nowogrecki: (1.1) ξέπλυμα n
- źródła:
- ↑ Edward Polański, Reformy ortografii polskiej – wczoraj, dziś, jutro.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.