półnagi (język polski)

półnaga (1.1) dziewczyna

wymowa:

IPA: [puwˈnaɟi], AS: [puu̯naǵi], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) prawie nagi, w niekompletnym stroju

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	półnagi		półnaga	półnagie	półnadzy	półnagie
dopełniacz	półnagiego		półnagiej	półnagiego	półnagich
celownik	półnagiemu		półnagiej	półnagiemu	półnagim
biernik	półnagiego	półnagi	półnagą	półnagie	półnagich	półnagie
narzędnik	półnagim		półnagą	półnagim	półnagimi
miejscownik	półnagim		półnagiej	półnagim	półnagich
wołacz	półnagi		półnaga	półnagie	półnadzy	półnagie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Przed gabinetem półnadzy rekruci czekają na swoją kolej do badania.

(1.1) Półnadzy turyści budzą niesmak w centrum Sopotu^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) półgoły

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. półnegliż m, półnagość ż

przysł. półnago

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. pół + nagi

uwagi:

(1.1) por. roznegliżowany

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) polonahý
• interlingua: (1.1) seminude
• niemiecki: (1.1) halbnackt
• rosyjski: (1.1) полуголый
• słowacki: (1.1) polonahý
• węgierski: (1.1) félmeztelen

źródła: