orrore (język włoski)

wymowa:

IPA: /or.ˈro.re/

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) groza, przerażenie

(1.2) okropieństwo, horror

(1.3) okropność, potworność, obrzydliwość

(1.4) obrzydzenie, wstręt, odraza

odmiana:

(1.1-4) lp orrore; lm orrori

przykłady:

(1.3) Questo quadro è un vero orrore. → Ten obraz jest naprawdę okropny.

składnia:

kolokacje:

(1.1) film dell'orrore → film grozy

(1.2) gli orrori della guerra → okropieństwa wojny

(1.4) avere in orrore qualcosa → czuć wstręt do czegoś, brzydzić się czymś

synonimy:

(1.1) raccapriccio, spavento, terrore

(1.2) atrocità, crudeltà, efferatezza, mostruosità

(1.3) bruttura, mostruosità, obbrobrio, porcheria, schifezza, schifo, sconcio

(1.4) aborrimento, avversione, repulsione, ribrezzo, ripugnanza

antonimy:

(1.3) bellezza, capolavoro, gioiello, perla, splendore

(1.4) attrazione, piacere

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. orrendezza ż, orribilità ż, orridezza ż, orridità ż, orrido m

czas. inorridire

przym. inorridito, orrendo, orribile, orrido, orroroso

przysł. orrendamente, orribilmente, orridamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. horror, -oris < łac. horrere

uwagi:

źródła: