orantka (język polski)
%252C-mramor.jpg.webp)
orantka (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) szt. rel. kanoniczne przedstawienie modlącej się postaci żeńskiej ze wzniesionymi, rozłożonymi rękami
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik orantka orantki dopełniacz orantki orantek celownik orantce orantkom biernik orantkę orantki narzędnik orantką orantkami miejscownik orantce orantkach wołacz orantko orantki - przykłady:
- (1.1) Autor fresku przedstawił orantkę w białej szacie chrzcielnej.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. oracja ż
- forma męska orant mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. orant + -ka < łac. oro
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: orant
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.