obrączkować (język polski)

ktoś obrączkuje (1.1) ptaka
wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zaobrączkować)

(1.1) zool. zakładać obrączkę, znakując np. ptaki lub nietoperze
(1.2) bot. usuwać pierścień zewnętrznych tkanek z pnia rośliny drzewiastej
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Docieraliśmy na miejsce przed świtem, gdyż należało liczyć i obrączkować ptaki, zanim wylecą z gniazda[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obręcz ż, obrączka ż, obrączkowanie n, zaobrączkowanie n
czas. zaobrączkować dk.
przym. obręczowy, obrączkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. V. Nowakowska, Tak kochają lemury, 2014.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.