nury (język polski)

przedstawiciel nurów (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) syst. ornit. Gaviiformes Sharpe^[1], rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych; zob. też nury w Wikipedii

(1.2) syst. ornit. Gaviidae J.A. Allen^[2], rodzina ptaków z rodzaju nurów (1.1)

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, forma fleksyjna

(2.1) M., B. i W. lm od: nur

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	nury
dopełniacz	nurów
celownik	nurom
biernik	nury
narzędnik	nurami
miejscownik	nurach
wołacz	nury

przykłady:

(1.1) Ptaki z rzędu nurów ciężko startują do lotu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) nury występują / gniazdują / żerują • wymarłe nury

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rząd

(1.1) rodzina

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nur mzw

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nur + -y

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

źródła: