nornik długoogonowy (język polski)
nornik długoogonowy (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. Microtus longicaudus Merriam[1], gryzoń z rodziny chomikowatych występujący na zachodzie Ameryki Północnej; zob. też nornik długoogonowy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nornik długoogonowy norniki długoogonowe dopełniacz nornika długoogonowego norników długoogonowych celownik nornikowi długoogonowemu nornikom długoogonowym biernik nornika długoogonowego norniki długoogonowe narzędnik nornikiem długoogonowym nornikami długoogonowymi miejscownik norniku długoogonowym nornikach długoogonowych wołacz norniku długoogonowy norniki długoogonowe - przykłady:
- (1.1) Zasiedlające doliny rzek i obrzeża lasów norniki długoogonowe zjadają nasiona, jagody i grzyby.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zwierzę
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) long-tailed vole
- źródła:
- ↑
Hasło „Microtus longicaudus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.