niebianin (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɲɛˈbʲjä̃ɲĩn], AS: [ńebʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) poet. mieszkaniec nieba (bogowie, anioły)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik niebianin niebianie dopełniacz niebianina niebian celownik niebianinowi niebianom biernik niebianina niebian narzędnik niebianinem niebianami miejscownik niebianinie niebianach wołacz niebianinie niebianie - przykłady:
- (1.1) Olimpijczycy, niebianie z Grecji, żywią się ambrozją i nektarem, dzięki którym są wiecznie młodzi i nieśmiertelni.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) ziemianin
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. niebo, niebiańskość, niebiosa
- forma żeńska niebianka
- przym. niebiański
- przysł. niebiańsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. niebo + -anin
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.