napierdalanka (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wulg. sytuacja, w której grupa osób się bije
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Koncerty studenckie różnie zorganizowane, ale nie ma na nich żadnej przemocy, nie ma jakiejś napierdalanki[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bijatyka, bitwa; pot. bitka, mordobicie, naparzanka, nawalanka; książk. młócka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. napierdalać ndk., napierdolić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. napierdalać + -anka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bójka
źródła:
  1. emka, Muniek Staszczyk: I hate rock and roll, „Dlaczego?”, 2009-08-12, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.