muszkiet (język polski)
muszkiety (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈmuʃʲcɛt], AS: [mušʹḱet], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) hist. wojsk. długa czarnoprochowa, odprzodowa, gładkolufowa broń palna wyposażona w lufę kalibru od 18 do 20 milimetrów[1], zob. też muszkiet w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik muszkiet muszkiety dopełniacz muszkietu muszkietów celownik muszkietowi muszkietom biernik muszkiet muszkiety narzędnik muszkietem muszkietami miejscownik muszkiecie muszkietach wołacz muszkiecie muszkiety - przykłady:
- (1.1) Żołnierzy uzbrojonych w muszkiety nazywano muszkieterami.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) strzelać z muszkietu • ładować muszkiet
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. muszkieter m, muszkiecik mrz
- przym. muszkieterski, muszkietowy, muszkietny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) musket
- baskijski: (1.1) moskete
- bułgarski: (1.1) мускет m
- duński: (1.1) musket w
- esperanto: (1.1) muskedo
- francuski: (1.1) mousquet m
- hiszpański: (1.1) mosquete m
- niderlandzki: (1.1) musket
- niemiecki: (1.1) Muskete ż
- norweski (bokmål): (1.1) muskett m
- norweski (nynorsk): (1.1) muskett m
- nowogrecki: (1.1) μουσκέτο n
- portugalski: (1.1) mosquete
- rosyjski: (1.1) мушке́т m
- słowacki: (1.1) mušketa ż
- słoweński: (1.1) mušketa
- węgierski: (1.1) muskéta
- włoski: (1.1) moschetto m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.