muszkatel (język polski)
muszkatel (1.1)
muszkatel (1.2)
muszkatel (1.2)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. enol. gatunek winorośli pochodzącej z rejonów śródziemnomorskich
- (1.2) enol. aromatyczne wino deserowe wytwarzane z różnych szczepów muszkatelu (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik muszkatel muszkatele dopełniacz muszkatelu muszkateli celownik muszkatelowi muszkatelom biernik muszkatel muszkatele narzędnik muszkatelem muszkatelami miejscownik muszkatelu muszkatelach wołacz muszkatelu muszkatele - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) daw. muszkatella[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) winorośl
- (1.2) wino
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. muszkatelowy
- rzecz. muszkatela ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śr.łac. muscatellum
- uwagi:
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) moscatel ż, uva moscatel ż; (1.2) moscatel m
- niemiecki: (1.1) Muskateller m; (1.2) Muskateller m, Muskatellerwein m
- źródła:
- ↑
Hasło „muszkatella” w: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki, M. Arcta Słownik Staropolski, 1920.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.