mozaikarz (język polski)
mozaikarz (1.1)
- wymowa:
- IPA: [mɔˈzajkaʃ], AS: [mozai ̯kaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) twórca mozaik, artysta lub rzemieślnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mozaikarz mozaikarze dopełniacz mozaikarza mozaikarzy celownik mozaikarzowi mozaikarzom biernik mozaikarza mozaikarzy narzędnik mozaikarzem mozaikarzami miejscownik mozaikarzu mozaikarzach wołacz mozaikarzu mozaikarze - przykłady:
- (1.1) Christofori Fabio, mozaikarz italski, żył w drugiej połowie w. XVII i pierwszej w. XVIII.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mozaika ż, mozaikarstwo n, mozaicysta m, mozaikarnia ż, mozaikowatość ż, mozaikowość ż, mozaista m
- czas. mozaikować ndk.
- przym. mozaikowy, mozaikarski, mozaiczny, mozaikowaty
- przysł. mozaikowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. mozaika + -arz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) мазаіст m, мазаічнік m
- rosyjski: (1.1) мозаист m
- ukraiński: (1.1) мозаїст m
- źródła:
- ↑ Archiwum do dziejów literatury i oświaty w Polsce, Polska Akademia Umiejętności, 1931, s. 466
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.