morela (język polski)

morela (1.1)
morela (1.2)
wymowa:
, IPA: [mɔˈrɛla], AS: [morela]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dendr. rodzaj drzew z rodziny różowatych; zob. też morela w Wikipedii
(1.2) spoż. kulin. cuk. owoce tego drzewa
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Słodkie morele pyszne.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) gw. (Poznań) aprykoza
(1.2) gw. (Górny Śląsk) aprikółza
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. morelówka ż
zdrobn. morelka ż
przym. morelowy
związki frazeologiczne:
trele-morele
etymologia:
austr. niem. Marille < wł. armellino < łac. armeniacum
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Owoce
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „morela” w: Bogusław Dunaj, Wielki słownik języka polskiego, Buchmann, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7476-693-7, s. 326.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „morela” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.