monoteistka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌmɔ̃nɔtɛˈjistka], AS: [mõnotei ̯istka], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza i ̯ • akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) filoz. rel. wyznawczyni jednego, jedynego boga
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monoteistka monoteistki dopełniacz monoteistki monoteistek celownik monoteistce monoteistkom biernik monoteistkę monoteistki narzędnik monoteistką monoteistkami miejscownik monoteistce monoteistkach wołacz monoteistko monoteistki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) politeistka
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monoteizm m
- forma męska monoteista m
- przym. monoteistyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- arabski: (1.1) توحيدية ż
- białoruski: (1.1) монатэістка ż
- hiszpański: (1.1) monoteísta ż
- niemiecki: (1.1) Monotheistin ż
- rosyjski: (1.1) монотеистка ż
- słowacki: (1.1) monoteistka ż
- ukraiński: (1.1) монотеїстка ż
- włoski: (1.1) monoteista ż
- źródła:
monoteistka (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) filoz. rel. monoteistka[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monoteizmus m
- forma męska monoteista m
- przym. monoteistický
- przysł. monoteisticky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „monoteistka” w: Slovník súčasného slovenského jazyka M – N.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.