monoteistyczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmɔ̃nɔtɛ^jiˈstɨʧ̑nɨ], AS: [mõnote^i ̯istyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza i ̯ • akc. pob. ​

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z monoteizmem, właściwy monoteizmowi i / lub monoteistom

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	monoteistyczny		monoteistyczna	monoteistyczne	monoteistyczni	monoteistyczne
dopełniacz	monoteistycznego		monoteistycznej	monoteistycznego	monoteistycznych
celownik	monoteistycznemu		monoteistycznej	monoteistycznemu	monoteistycznym
biernik	monoteistycznego	monoteistyczny	monoteistyczną	monoteistyczne	monoteistycznych	monoteistyczne
narzędnik	monoteistycznym		monoteistyczną	monoteistycznym	monoteistycznymi
miejscownik	monoteistycznym		monoteistycznej	monoteistycznym	monoteistycznych
wołacz	monoteistyczny		monoteistyczna	monoteistyczne	monoteistyczni	monoteistyczne

przykłady:

(1.1) Chrześcijaństwo i islam to religie monoteistyczne.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) jednobożny, daw. jednobogi, jednobożeński

antonimy:

(1.1) politeistyczny

hiperonimy:

(1.1) religijny

hiponimy:

(1.1) chrześcijański, islamski, judaistyczny

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monoteizm m, monoteista m, monoteistka ż

przysł. monoteistycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. monoteizm

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) monotheistic
• arabski: (1.1) توحيدي
• białoruski: (1.1) монатэістычны
• bułgarski: (1.1) монотеистичен, монотеистически
• czeski: (1.1) monoteistický
• esperanto: (1.1) monoteisma
• francuski: (1.1) monothéiste
• hiszpański: (1.1) monoteísta
• interlingua: (1.1) monotheistic
• niemiecki: (1.1) monotheistisch
• rosyjski: (1.1) монотеистический
• słowacki: (1.1) monoteistický
• szwedzki: (1.1) monoteistisk
• ukraiński: (1.1) монотеїстичний
• włoski: (1.1) monoteistico

źródła: