monastyr (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. przest. klasztor we wschodnim chrześcijaństwie; zob. też monaster w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monastyr monastyry dopełniacz monastyru monastyrów celownik monastyrowi monastyrom biernik monastyr monastyry narzędnik monastyrem monastyrami miejscownik monastyrze monastyrach wołacz monastyrze monastyry - przykłady:
- (1.1) W podziemiach monastyru pochowani zostali miejscowi szlachcice.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) monaster
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) klasztor
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monaster m, monastycyzm mrz
- przym. monasterski, monastyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) ros. монастырь[1] < gr. μοναστήριον
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) monastery
- białoruski: (1.1) манастыр m
- czeski: (1.1) monastýr m
- francuski: (1.1) monastère m
- rosyjski: (1.1) монастырь m
- słowacki: (1.1) monastier m
- ukraiński: (1.1) монастир m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.