maronita (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌmarɔ̃ˈɲita], AS: [marõńita], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. członek chrześcijańskiej wspólnoty powstałej w VII wieku na terenach Libanu i Syrii i tam pierwotnie działającej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska maronitka ż
przym. maronicki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

maronita (język baskijski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rel. maronita[1]

przymiotnik

(2.1) rel. maronicki[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

maronita (język włoski)

wymowa:
IPA: /ma.ro.ˈni.ta/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. maronita

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) rel. maronitka

przymiotnik

(3.1) rel. maronicki
odmiana:
(1.1) lp maronita; lm maroniti
(2.1) lp maronita; lm maronite
(3.1) lp maronita m ż; lp maroniti m, maronite ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(3.1) Chiesa maronita → Kościół maronicki
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. maronitico
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.