magiel (język polski)

magiel (1.1) elektryczny
magiel (1.1) ręczny
wymowa:
IPA: [ˈmaɟɛl], AS: [maǵel], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy (reg. żeński[1][2])

(1.1) maszyna do prasowania przy pomocy walców; zob. też magiel w Wikipedii
odmiana:
(1.1) w rodzaju męskim
(1.1) reg. w rodzaju żeńskim
przykłady:
(1.1) Twoja kurtka wygląda jak wyjęta z magla.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) maglownica, maglarka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) maszyna
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. maglownica ż, maglarka ż, maglowanie n, wymaglowanie n
czas. maglować ndk., wymaglować dk.
związki frazeologiczne:
jak w maglu
etymologia:
uwagi:
Traktowanie tego rzeczownika jako rzeczownika rodzaju żeńskiego jest regionalizmem krakowskim i poznańskim[2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „magiel” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 319.
  2. 1 2 Hasło „magiel” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 505.

magiel (język romansz)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) szkło
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.