małomówność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) odprzym. cecha tego, co jest małomówne; cecha tych, którzy są małomówni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik małomówność małomówności dopełniacz małomówności małomówności celownik małomówności małomównościom biernik małomówność małomówności narzędnik małomównością małomównościami miejscownik małomówności małomównościach wołacz małomówności małomówności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) małomówność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) burkliwość, milczkowatość, milkliwość, mrukliwość, mrukowatość[1]
- antonimy:
- (1.1) gadatliwość
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. małomówny
- przysł. małomównie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. małomówny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) taciturnity, reticence
- białoruski: (1.1) маўклівасць ż
- rosyjski: (1.1) молчаливость ż
- włoski: (1.1) taciturnità ż
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.