burkliwość (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) odprzym. cecha tego, co jest burkliwe; cecha tych, którzy są burkliwi
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik burkliwość burkliwości dopełniacz burkliwości burkliwości celownik burkliwości burkliwościom biernik burkliwość burkliwości narzędnik burkliwością burkliwościami miejscownik burkliwości burkliwościach wołacz burkliwości burkliwości - przykłady:
- składnia:
- (1.1) burkliwość + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) małomówność, milczkowatość, milkliwość, mrukliwość, mrukowatość
- antonimy:
- (1.1) gadatliwość
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. burczenie n
- czas. burczeć ndk.
- przym. burkliwy
- przysł. burkliwie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. burkliwy + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: małomówność
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.