locum (język polski)
- wymowa:
- ‹lokum›, IPA: [ˈlɔkũm], AS: [lokũm], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) mieszkanie, miejsce[1]
- odmiana:
- (1.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik locum locum dopełniacz locum locum celownik locum locum biernik locum locum narzędnik locum locum miejscownik locum locum wołacz locum locum - przykłady:
- (1.1) Mamy z Agatką nareszcie własne locum.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) mieć / tęsknić za własnym locum
- synonimy:
- (1.1) mieszkanie, kąt
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. locum
- uwagi:
- (1.1) inna pisownia lokum
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: lokum
- źródła:
locum (język angielski)
- wymowa:
- bryt. (RP) IPA: /ˈləʊkəm/
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) bryt., pot. zastępca, zob. locum tenens
- odmiana:
- (1.1) lp locum; lm locums
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
locum (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.