leśnik (język polski)

leśnik (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈlɛɕɲik], AS: [leśńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pracownik lub urzędnik zajmujący się zagospodarowaniem lasu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zostałem leśnikiem, ponieważ pochodzę z rodziny o leśniczych tradycjach.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / zostać leśnikiem • pracować jako leśnik
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) nadleśniczy, leśniczy, gajowy, trocinkarz, strażnik leśny
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. las m, leśnictwo n, nadleśnictwo n, leśniczy m, leśniczyna ż, leśniczówka ż, leśny m, Leśnik m, Leśniki nmos, Polesie n
forma żeńska leśniczka ż
przym. leśny, leśniczy, lesisty
przysł. leśno, lesiście
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. las + -ik
uwagi:
(1.1) zob. też leśnik w Wikipedii
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.