laborka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [laˈbɔrka], AS: [laborka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) środ. stud. pot. ćwiczenia w laboratorium[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik laborka laborki dopełniacz laborki laborek celownik laborce laborkom biernik laborkę laborki narzędnik laborką laborkami miejscownik laborce laborkach wołacz laborko laborki - przykłady:
- (1.1) O czternastej mam wykład, a potem laborkę, ale wieczorem mogę pójść z tobą obejrzeć to mieszkanie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. laboratorium n, laborant m, laborantka ż
- przym. laboratoryjny
- przysł. laboratoryjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 149.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.