kwestor (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈkfɛstɔr], AS: [kfestor], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) główny księgowy na wyższej uczelni
- (1.2) hist. w starożytnym Rzymie: urzędnik sprawujący początkowo funkcję sędziego śledczego oraz oskarżyciela publicznego w sprawach karnych, a później administratora skarbu publicznego; zob. też kwestor w Wikipedii
- (1.3) hist. w dawnej Polsce: urzędnik zajmujący się finansami
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kwestura ż, kwesta ż, sekwestracja ż
- forma żeńska kwestorka ż
- czas. kwestować
- przym. kwestorski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. quaestor
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.