kwestować (język polski)

wymowa:
IPA: [kfɛˈstɔvaʨ̑], AS: [kfestovać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) zbierać datki na cel społeczny lub dobroczynny
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Kwestował na ulicy zbierając na obronę zwierząt i po raz pierwszy zadarł z policją[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kwesta ż, kwestarz m, kwestarka ż, kwestowanie n, kwestor m, kwestorka ż, kwestura ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Marek Rybarczyk, Pochwycony przez kolaboranta, „Gazeta Wyborcza”, 21/12/1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.