kupler (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈkuplɛr], AS: [kupler]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przest. stręczyciel, sutener
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kupler kuplerzy dopełniacz kuplera kuplerów celownik kuplerowi kuplerom biernik kuplera kuplerzy narzędnik kuplerem kuplerami miejscownik kuplerze kuplerach wołacz kuplerze kuplerzy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska kuplerka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niem. Kuppler[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „kupler” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
kupler (język serbsko-chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- IPA: /kǔpler/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) alfons, sutener
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz serbsko-chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.