kulomiot (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kuˈlɔ̃mʲjɔt], AS: [kulõmʹi ̯ot], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) sport. osoba uprawiająca pchnięcie kulą
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) przest. wojsk. karabin maszynowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kulomiot kulomioci dopełniacz kulomiota kulomiotów celownik kulomiotowi kulomiotom biernik kulomiota kulomiotów narzędnik kulomiotem kulomiotami miejscownik kulomiocie kulomiotach wołacz kulomiocie kulomioci depr. M. i W. lm: (te) kulomioty - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kulomiot kulomioty dopełniacz kulomiotu kulomiotów celownik kulomiotowi kulomiotom biernik kulomiot kulomioty narzędnik kulomiotem kulomiotami miejscownik kulomiocie kulomiotach wołacz kulomiocie kulomioty - przykłady:
- (1.1) W ostatniej próbie kulomiot oddał rzut spalony.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) miotacz kulą, kulomiotacz
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) sportowiec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) rzecz. kulomiotka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kula + miotać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) shot putter
- bułgarski: (1.1) гюлетласкач m
- francuski: (1.1) lanceur du poids m
- niemiecki: (1.1) Kugelstoßer m
- rosyjski: (1.1) толка́тель m
- słowacki: (1.1) guliar m
- szwedzki: (1.1) kulstötare w
- włoski: (1.1) lanciatore di peso
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.