kredi (esperanto)

morfologia:

kred•i

wymowa:

​ ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) wierzyć, wyznawać

(1.2) wierzyć, uważać za prawdziwe

(1.3) wierzyć, ufać

odmiana:

(1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	kredas	kredanta	kredata
pasinta	kredis	kredinta	kredita
venonta	kredos	kredonta	kredota
kondicionalo	kredus
imperativo	kredu

przykłady:

(1.1) Ĉu vi kredas je la Dio? → Czy wierzysz w Boga?

(1.2) Mi kredas ke matene ne pluvos. → Wierzę, że rano nie będzie padać.

(1.2) Naivulo kredas ĉiun vorton.^[1] → Naiwny wierzy każdemu słowu.

(1.2) Ĉiuj kredis pri ŝia nekulpeco. → Wszyscy wierzyli w jej niewinność.

(1.3) Ne kredu al li. → Nie wierz mu.

składnia:

(1.1) kredi je + M.

(1.2) kredi ke; kredi + B.; kredi pri + M.

(1.3) kredi al + M.

kolokacje:

synonimy:

(1.3) fidi

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kredo, kredanto

przym. kredebla

związki frazeologiczne:

al promeso oni ne kredas — kredu, kiu posedas • ne kredas ŝtelisto, ke honestaj ekzistas • ne kredu al orelo, kredu al okulo • ne kredu al parolo sen propra kontrolo • vi ne kredas, ne aŭskultu, sed min ne insultu

etymologia:

uwagi:

źródła: