kręgowce (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) syst. zool. Vertebrata Cuvier^[1], podtyp strunowców obejmujący kręgouste, ryby, płazy, gady, ptaki i ssaki; zob. też kręgowce w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M., B. i W. lm od: kręgowiec

odmiana:

(1.1) blp

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	kręgowce
dopełniacz	kręgowców
celownik	kręgowcom
biernik	kręgowce
narzędnik	kręgowcami
miejscownik	kręgowcach
wołacz	kręgowce

przykłady:

(1.1) Wiele gatunków kręgowców żyje w środowiskach synantropijnych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) takson

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kręgowiec mzw

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kręgowiec

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) vertebruloj
• fiński: (1.1) selkärankaiset
• hiszpański: (1.1) vertebrados m lm
• nowogrecki: (1.1) σπονδυλωτά n lm

źródła: