krążownik (język polski)
krążownik (1.1)
- wymowa:
- IPA: [krɔ̃w̃ˈʒɔvʲɲik], AS: [krõũ̯žovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wojsk. opancerzony okręt bojowy o silnym uzbrojeniu; zob. też krążownik w Wikipedii
- (1.2) s.f. duży, opancerzony statek kosmiczny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krążownik krążowniki dopełniacz krążownika krążowników celownik krążownikowi krążownikom biernik krążownik krążowniki narzędnik krążownikiem krążownikami miejscownik krążowniku krążownikach wołacz krążowniku krążowniki - przykłady:
- (1.1) W okresie II wojny światowej pojawiły się też krążowniki przeciwlotnicze, będące odmianą krążowników lekkich.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) krążownik lekki • krążownik ciężki • krążownik liniowy / rakietowy / artyleryjski / lotniczy / minowy / pancerny / pomocniczy / przeciwlotniczy
- (1.2) krążownik imperium
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cruiser
- baskijski: (1.1) gurutzaontzi
- białoruski: (1.1) крэйсер m
- czeski: (1.1) křižník m
- duński: (1.1) krydser w
- esperanto: (1.1) krozoŝipo, krozŝipo
- estoński: (1.1) ristleja
- fiński: (1.1) risteilijä
- francuski: (1.1) croiseur
- hiszpański: (1.1) crucero m
- interlingua: (1.1) cruciator
- niemiecki: (1.1) Kreuzer m
- nowogrecki: (1.1) καταδρομικό n, εύδρομο n
- rosyjski: (1.1) крейсер m
- ukraiński: (1.1) крейсер m
- wilamowski: (1.1) krojcer; (1.2) krojcer
- włoski: (1.1) incrociatore m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.