kosynier (język polski)
kosynierzy (1.1)
- wymowa:
- IPA: [kɔˈsɨ̃ɲɛr], AS: [kosỹńer], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. żołnierz pieszy z kosą o ostrzu osadzonym na sztorc; zob. też kosynierzy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kosynier kosynierzy dopełniacz kosyniera kosynierów celownik kosynierowi kosynierom biernik kosyniera kosynierów narzędnik kosynierem kosynierami miejscownik kosynierze kosynierach wołacz kosynierze kosynierzy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) żołnierz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kosa ż, koszenie n, skoszenie n, podkoszenie n, podkaszanie n, pokos m
- czas. kosić ndk., skosić dk., podkaszać ndk., podkosić dk.
- przym. kosynierski, kośny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) falĉilisto
- wilamowski: (1.1) kosyńer m, kosyńjer m
- włoski: (1.1) falciatore m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.