kosmetyka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kɔsˈmɛtɨka], AS: [kosmetyka], zjawiska fonetyczne: akc. na 3 syl.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) sztuka upiększania, pielęgnowania ciała, włosów; stosowanie środków lub zabiegów mających na celu pielęgnowanie ciała lub włosów
- (1.2) przen. wprowadzanie drobnych zmian (najczęściej w celu upiększania czegoś)
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik kosmetyka dopełniacz kosmetyki celownik kosmetyce biernik kosmetykę narzędnik kosmetyką miejscownik kosmetyce wołacz kosmetyko - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kosmetyka twarzy / włosów • kosmetyka pielęgnacyjna / naturalna / lekarska / samochodowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kosmetyk m, kosmetyczka ż
- przym. kosmetyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. kosmetikos → umiejętność upiększania < kosmeo → upiększać, zdobić[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cosmetics
- baskijski: (1.1) kosmetika
- bułgarski: (1.1) козметика ż
- hiszpański: (1.1) cosmética ż
- rosyjski: (1.1) косме́тика ż; (1.2) косме́тика ż
- ukraiński: (1.1) косметика ż
- włoski: (1.1) cosmesi ż, cosmetica ż
- źródła:
- ↑ Zuzanna Krótki, Leksemy oznaczające perfumy i kremy do pielęgnacji ciała w dobie staro- i średniopolskiej, w: Prace Językoznawcze, XIX/3, 2017, s. 124.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.