upiększanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌupʲjɛ̃ŋˈkʃãɲɛ], AS: [upʹi ̯ẽŋkšãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • -ni…• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) czynienie kogoś lub czegoś piękniejszym niż dotychczas
- (1.2) przedstawianie czegoś w korzystniejszym niż w rzeczywistości świetle
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik upiększanie dopełniacz upiększania celownik upiększaniu biernik upiększanie narzędnik upiększaniem miejscownik upiększaniu wołacz upiększanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) kolorowanie, podkolorowywanie, podmalowywanie, ubarwianie, lukrowanie, lakierowanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. upiększenie n, upięknienie n, piękność ż
- czas. upiększać ndk., upiększyć dk.
- przym. piękny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od upiększać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- arabski: (1.1) تجميل, تحسين
- hiszpański: (1.1) hermoseamiento m, embellecimiento m; (1.2) adornamiento m, idealización ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.