konzul (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- IPA: /kôːnzul/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: kon•zul
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) konsul
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
konzul (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) konsul
- (1.2) hist. w starożytnym Rzymie: konsul
- (1.3) hist. we Francji: konsul
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konzul konzulové dopełniacz konzula konzulů celownik konzulovi / konzulu konzulům biernik konzula konzuly wołacz konzule konzulové miejscownik konzulovi / konzulu konzulech narzędnik konzulem konzuly - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. konzulka, konzulát
- przym. konzulární, konzulský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
konzul (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) konsul[1]
- (1.2) hist. konsul – jeden z dwóch najwyższych urzędników starożytnego Rzymu[1]
- (1.3) hist. konsul – jeden z trzech najwyższych urzędników Republiki Francuskiej w latach 1799-1804[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) generálny konzul → konsul generalny • honorárny konzul → konsul honorowy
- (1.3) hist. prvý konzul → pierwszy konsul
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. konzulát m
- (1.1) forma żeńska konzulka ż
- przym. konzulský, konzulárny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 3 Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
konzul (język węgierski)
- wymowa:
- IPA: /ˈkonzul/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: kon•zul
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) polit. konsul
- (1.2) hist. konsul (w starożytnym Rzymie)
- (1.3) hist. konsul (we Francji)
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. konzulság, konzulátus
- przym. konzuli, konzulátusi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. consul
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.