kontusz (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) męski strój staropolski wkładany na żupan, rodzaj długiej sukni z tzw. wylotami (rozciętymi rękawami), spinanymi na ogół na plecach
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kontuszowiec m, kontuszówka ż
przym. kontuszowy
związki frazeologiczne:
pojechał w kontuszu, powrócił bez uszu
etymologia:
węg. köntös = suknia, szata
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) brak jednoznacznej formy, istnieją jedynie zapożyczenia kontusz, kontush, kuntush
  • białoruski: (1.1) кунтуш m
  • ukraiński: (1.1) кунтуш m
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.