kontestacyjny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃ntɛstaˈʦ̑ɨjnɨ], AS: [kõntestacyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) kwestionujący wartości lub normy obowiązujące w życiu społecznym czy politycznym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kontestacyjny kontestacyjna kontestacyjne kontestacyjni kontestacyjne dopełniacz kontestacyjnego kontestacyjnej kontestacyjnego kontestacyjnych celownik kontestacyjnemu kontestacyjnej kontestacyjnemu kontestacyjnym biernik kontestacyjnego kontestacyjny kontestacyjną kontestacyjne kontestacyjnych kontestacyjne narzędnik kontestacyjnym kontestacyjną kontestacyjnym kontestacyjnymi miejscownik kontestacyjnym kontestacyjnej kontestacyjnym kontestacyjnych wołacz kontestacyjny kontestacyjna kontestacyjne kontestacyjni kontestacyjne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) nonkonformistyczny, buntowniczy, bezkompromisowy
- antonimy:
- (1.1) konformistyczny, oportunistyczny, ugodowy, kompromisowy
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kontestacja ż, kontestator m, kontestatorka ż
- przym. kontestatorski
- czas. kontestować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) contestataire
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.