kompot (język polski)

kompot (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈkɔ̃mpɔt], AS: [kõmpot], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. słodki napój z gotowanych owoców; zob. też kompot w Wikipedii
(1.2) przen. wywar ze słomy makowej używany przez narkomanów jako środek odurzający[1]; zob. też kompot (narkotyk) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Na dzisiejsze menu składa się grochówka i schabowy z kapustą oraz kompot śliwkowy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kompot wieloowocowy • kompot z jabłek / suszonych owoców
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) napój
(1.2) opioid
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kompotierka ż, kompotiera ż, kompotówka ż
zdrobn. kompocik m
przym. kompotowy
związki frazeologiczne:
wpaść jak śliwka w kompot
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

kompot (język czeski)

kompot (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kulin. kompot
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kompotový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.