kolportować (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. rozkolportować)

(1.1) rozprowadzać wydawnictwa wśród odbiorców
(1.2) przekazywać informacje
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Dysydentka kolportowała KOR-owską bibułę.
(1.2) To przecież sołtys kolportował plotki o rychłym zamknięciu firmy.
składnia:
(1.1) kolportować + B.nie kolportować + D.
(1.2) kolportować + B.nie kolportować + D.
kolokacje:
(1.1) kolportować bibułę / druki / książki / prasę / ulotki / teksty
(1.2) kolportować plotki / pogłoski / wiadomości
synonimy:
(1.1) dystrybuować, rozprowadzać
(1.2) rozpowszechniać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kolportaż mrz, kolporter mos, kolporterka ż, kolporterstwo n, kolportowanie n
czas. rozkolportować dk.
przym. kolporterski
przysł. kolportersko
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. colporter[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kolportować” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.