kolegaro (esperanto)
rzeczownik
- (1.1) koleżeństwo, drużyna, towarzystwo (grupa kolegów, znajomych)[1]
- (1.2) koleżeństwo, załoga (grupa współpracowników)[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
ununombro multenombro nominativo kolegaro kolegaroj akuzativo kolegaron kolegarojn - przykłady:
- (1.1) Nia diligenta kolegaro, en laboro paca ne laciĝos, ĝis la bela sonĝo de l' homaro, por eterna ben' efektiviĝos[2]. → Nasze pilne grono kolegów, pracą pokojową się nie zmęczy, dopóki piękny sen ludzkości, na wieczną chwałę nie urzeczywistni się[3].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1-2) grupo, aro
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kolego
- przym. kolegara
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. kolegeco
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.